KPMGVD

Ik reed jaren geleden op de A9, zag dat het nieuwe megalomane hoofdkantoor van KPMG gebouwd werd en begreep er niets van. Waarom ik het niet begreep? Omdat het naast het oude hoofdkantoor kwam. Dat was weliswaar lelijk, maar zag er niet armoedig of onbruikbaar uit. Mensen die er zogenaamd verstand van hadden vertelden mij toen dat het nieuwe kantoor veel milieuvriendelijker was. Het oude hoofdkantoor was volstrekt uit de tijd. Voldeed niet aan de moderne eisen. Ik deed of ik het geloofde, maar dacht iets anders. Wat ik dacht? Gelul! Dat dacht ik. Hier is meer aan de hand, gonsde het door mijn bolle kop. Wat er precies mis was wist ik niet, maar dat er iets niet klopte voelde ik aan mijn water. En ik vond het gewoon een idioot kantoor. Ben zelf ook niet vies van een beetje luxe, maar dit idiote gebouw was toch gewoon raar?

En nu is het dus duidelijk. Vastgoedspelletje. Vies zaakje. Paar types hebben miljoenen in hun zak gestoken. Gewoon crimineel. Niks meer. Niks minder. En de directie was zo druk met de nieuwbouw en het verrijken van zichzelf plus het naaien van de fiscus dat ze de zaak lieten verslonzen. Imtech. Vestia. Snurk, snurk hupsakee. Verder zaten ze ook nog eens tot over hun wenkbrauwen in een ander vuig project in Blaricum. Kleine krabbelaars.

Maar hoe kan dat binnen zo’n grote firma gebeuren? KPMG denk je dan. Modern bedrijf. Groot deel van de werknemers heeft een universiteit of hogeschool bezocht. Vaak ook afgemaakt. Die weten toch wel een beetje hoe het zit? Die laten dit toch niet gebeuren? Meer dan 100.000 werknemers! Zit daar niet één wakkere klokkenluider tussen? Heeft er niemand keihard gevloekt? KPMGVD!

Ze adviseren multinationals, reizen over de wereld, staan met veel blabla aan dure hotelbars te kakelen, noemen zich partner, vangen ordinaire gages, slurpen er nog een bonusje bij. En waar waren de commissarissen? Zaten die lekker de kaviaar uit hun neus te grutten? Druk op een van de honderd golftoernooitjes? Hoe kan het dat zo’n groot log bedrijf met zoveel deskundigen aan boord zo faliekant de mist in gaat? Is het een grote kudde jaknikkers? Zijn het allemaal schijtlijsters die hun snavel dichthouden? Te druk met het verdoezelen van de fraude bij Ballast Nedam?

Vaak lees je dure interviews met zielige corpsballen met grote bekken die het over langetermijnvisie hebben, die de meest dure Engelse termen gebruiken, zichzelf CEO in plaats van baas of directeur noemen, consultant in plaats van adviseur. En die af en toe het woord voeren op chique seminars of dure congressen. Maar wat blijkt? Het zijn gewoon zakkenrollertjes die hun eigen collega’s naaien waar ze bij zitten. Als de bonus maar binnen is.

Zo’n groot bedrijf met maar één functie: controleren van boekhoudingen! Zo legde mijn economieleraar het mij 45 jaar geleden uit. Dat deed de accountant. Maar dat vergaten ze dus. Bij Vestia, bij Imtech en natuurlijk bij heel veel andere bedrijven. Hun vriendjes rijker maken. En daardoor ook zichzelf. Daar waren ze vooral druk mee. Trucjes verzinnen, mazen zoeken en die ruimer maken.

Of ik verbaasd ben? Nee. Maar wel dat iedereen er dus aan meedeed of verschrikkelijk heeft zitten tukken of te laf was om te roepen wat er aan de hand was. Maar toen ik toen op de A9 reed wist ik het dus al. Onbewust. Vind ik leuk. Goed gevoel. Meer niet. Merk dat het me verder niks interesseert. Blaat je met zijn allen maar lekker hees. Als jullie maar niet denken dat ik jullie geloof.

En nu? Nu ga ik me weer met echte zaken bezighouden. Kunst waar het op dit moment in Nederland om draait. De selfies van Heleen van Royen. Je kunt bieden op de foto’s. Ze worden geveild. Ik weet nog niet of ik kies voor die met die bebloede tampon uit haar oude ongestelde muts of het zelfportret van de schrijfster met vers sperma in d’r haar. Misschien bied ik wel op allebei. Ik kan ook nog een keer door de catalogus gaan. In dat boek staan alle selfies. Het voorwoord is geschreven door meneer Aarsman. Als dat geen grap is dan weet ik het niet meer. Maar ik ga bieden op twee foto’s. Misschien wel drie. Volgens mijn accountant kan ik ze aftrekken omdat ik ze in dit stukje heb genoemd. En als ik ze in mijn werkkamer hang dan betaalt de fiscus zeker mee. En mijn huiskamer is ook mijn werkkamer. Ik heb zo’n goede, eerlijke, oprechte, betrouwbare accountant.